Krakowskie Forum Kultury - krakowskieforum.pl

Koncert

Bazylika św. Trójcy (kapitularz)
ul. Stolarska 12, Kraków

14.08.2022 (niedziela), godz. 22.15 „Per Crucem ad Lucem”

koncert w wykonaniu żeńskiego zespołu wokalnego Flores Rosarum w składzie:
s. Susi Ferfoglia (kierownictwo artystyczne)
Adrianna Bujak-Cyran
Maria Klich – lira korbowa
Anita Pyrek-Nąckiewicz
Liliana Pociecha
Katarzyna Śmiałkowska
Katarzyna Wiwer
Justyna Grabowska – wirginał/portatyw

Projekt zawiera utwory z klasycznego repertuaru gregoriańskiego, z polskich źródeł rękopiśmiennych, monodycznych (z Archiwum Kapitulnego na Wawelu) i polifonicznych (ss. Benedyktynek) – niektóre z nich po raz pierwszy śpiewane po kilku wiekach. Przez Krzyż zajaśniało nowe światło; cierpienie i śmierć nabierają nowego znaczenia. Prezentowane utwory poprowadzą słuchacza poprzez medytowanie tajemnicy Krzyża, Cierpienia aż do poranka wielkanocnego.
Improwizacje instrumentalne: Justyna Grabowska, Maria Klich

W programie: śpiew gregoriański, sekwencje wawelskie, śpiewy ze zbiorów ss. benedyktynek

Część I: Ecce lignum Crucis

Antiphona: Ecce lignum Crucis (X w.)

Fragmenty Ciemnych Jutrzni z Katedry Wawelskiej:

Lekcja II: Vere, vere hodierna dies AKKK Ms 241 z Nokturnu I z Wielkiej Soboty (XV w.)

Lira korbowa – improwizacja

Sequentia in Exaltatione s. Crucis (Archiwum kapitulne na Wawelu, Missale plenarium ms 3, XIV w.)

Ze zbiorów ss. Benedyktynek ze Staniątek i Sandomierza (XVII w.):

Synu Boży

O baranku niewinny

O Jezu jakoś ciężko skatowany

Portatyw - improwizacja

Cześć II: Deus, Deus meus

Tractus: Deus, Deus meus (X w.)

Ze zbiorów ss. Benedyktynek ze Staniątek i Sandomierza (XVII w.):

In passione Domini

Jezu mój

Któż mi doda gorzkich łez

Wirginał i lira korbowa – improwizacja

Część III: Surrexit Christus spes mea

In Pascha: Laudes salvatori (Graduale z Wiślicy, XIV w.)

In ascensione sequentia: Rex omnipotens (St. Martial, X w., Missale plenarium AKKK ms 3,

XIV w.)

Victimae paschali laudes (Graduał Jana Olbrachta z Katedry Wawelskiej, XVI w.)

Żeński zespół wokalny Flores Rosarum
Zespół wokalny Flores Rosarum (płatki róż) założyła w 2007 roku s. Susi Ferfoglia wraz z grupą śpiewaczek zafascynowanych muzyką św. Hildegardy z Bingen. To właśnie dzieła św. Hildegardy stały się od samego początku jednym z uprzywilejowanych repertuarów zespołu, co znalazło swój wyraz także w jego nazwie, nawiązującej do jednego z jej responsoriów. Interpretacja i propagowanie muzyki tej niezwykłej Świętej znad Renu stała się elementem charakterystycznym, dzięki któremu zespół stał się rozpoznawalny w całej Polsce. Flores Rosarum wykonał scenicznie jedno z najciekawszych dzieł św. Hildegardy, moralitet Ordo Virtutum. Projekt ten zrealizował wraz ze szwajcarskim zespołem Peregrina (kier. art. Agnieszka Budzińska-Bennett); jego premiera nastąpiła jesienią 2013 r. Z zespołem Peregrina miał okazję pracować i wystąpić również z późniejszym repertuarem wielogłosowym z archiwum polskich ss. benedyktynek.
Członkinie zespołu prowadzą ożywioną działalność artystyczną oraz naukowo-badawczą, co pozwala każdy projekt zacząć od zgłębiania rękopisu zawierającego wykonywane śpiewy. Poznanie średniowiecznych notacji oraz rozumienie kontekstów liturgicznych, historycznych oraz społecznych, w których powstały dane śpiewy, otwiera drogę interpretacji, która pragnie zostać wierna temu, co się znajduje w danym rękopisie. Flores Rosarum z chęcią sięga również po repertuar znajdujący się w polskich rękopisach liturgiczno-muzycznych. Od wielu lat zajmuje się propagowaniem śpiewów zawartych w średniowiecznych rękopisach przechowanych w Archiwum Krakowskiej Kapituły Katedralnej, w archiwach ss. benedyktynek ze Staniątek i ss. klarysek z Krakowa oraz Starego Sącza. Owocem tych badań jest m.in. projekt Żywot św. Stanisława według Wincentego z Kielczy (akkk 52, ok. r. 1320), powstanie płyty ze śpiewami staniąteckimi (Venite, exultemus Domino. Śpiewy Panien Benedytynek z Antyfonarza napisanego za przełożeństwa Ksieni Doroty Szreniawskiej – 1536 r.), projekt Summum bonum amplum donum prezentujący wielkoczwartkowy obrzęd umywania nóg w klasztorze ss. klarysek w Krakowie z franciszkańskiego Graduału 205. Oprócz intensywnej działalności koncertowej zespół angażuje się w inicjatywy propagujące wykonawstwo śpiewu gregoriańskiego w optyce semiologicznej także w ramach liturgii.